Sevgilimden gelen bir paket. Modellik ajansına (Türkiye'nin en ünlülerinden) birine kabul ediğini yazan bir kağıt, üstüne kırmızı keçeli kalemle 'seni seviyorum' yazmıştı. Keşke 4 yıl önceki Vixen olsa.
Dün saat 4te uyandım bir anda. Sonra uyuyamadım. Banyoya gittim. Yüzümü yıkadım. Saçlarımı geriye attım elimle. Mükemmel olmayan benliğime baktım. Bu dünyada bana değerli olduğumu hissettiren tek bir kişi vardı ve onu paylaşmak zorundaydım. Bana değer veren bir kişi var ve o bile tam vermiyor. Hiçbir zaman para problemi çekmedim, çevrem de hep yakışıklı erkekler ve güzel kızlar oldu. Bir zamanlar mutluydum da, ama dışardan güzel görünen hayatımın berbatlığını her geçen gün daha çok anlıyorum ve dayanma gücüm günden güne azalıyor. Yaşamaktansa ölmek daha kolay. Ölüm daha affedici. Böyle ölü gibi yaşamanın ne anlamı var ki? Hiçbir şeyin düzelmediği 6 ay geçti. Her zaman yağmurdan sonra güneş açmaz belki. Belki bazı yağmurlar sonsuza dek yağar. Yeni yüzler sokmaya çalıştım hayatıma ama hiçbiri arkadaş bile olamadı bana.
Uzaklaşmak istiyorum buralardan ama yapamıyorum. Tek gidebileceğim yer 'orası'.
Belki ölürsem bir heteroseksüel olarak doğarım. O zaman herşey daha kolay olur. Oyunlara başlamadan önce zorluk seviyesini seçersiniz ya, hayata başlarken de zoru seçenler sanırım gay olarak doğuyor.
Keşke 4 yıl öncesinin umutları, uçarılığı, yeniyetmeliği olsa. Çok klasik olacak ama durumu anlatan bu. Masumiyetimizi çoktan kaybettik biz. Bir daha kazanabileceğimize de inancım kalmadı ne yazık ki. Pekala.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
6 comments:
heteroseksüel olduğunda da hiç bir şey değişmeyecek :/
neden o zaman intihar riski yuksek insanlar arasinda gay erkekler var? Sen gay hayatın straight hayat kadar kolay olduğunu düşünüp kendini kandırarak mutlu oluyor olabilirsin tabi ama etrafta gökkuşakları varmış gibi davranmak gökkuşağı üretmiyor ne yazık ki.
ben heteroseksüelim o zaman ben neden intaharı düşünüyorum saldırma bana :D ben dostum :D
bu yazını ve birkaç yazını dream theater'dan space dye vest'i dinlerken okudum. öyle acı verdi ki ikisi birden bana.. tek kelimeyle harika bir blogun var. üzüntülerinin dinmesini, yazılarının daha pozitif şekilde gelmesini diliyorum. :)
bende tüm yazılarını okudum evet harika bir blogun var.
evet birlikte intihar edelim:((
bu şekilde melankoli dolu ve daha zorlu bir hayatı bende kaldıramıyorum.
Post a Comment