Yataktan Kalktim ve o Artik Yanimda Değildi

21:10 / Posted by Gay Vixen /


Yataktan kalktım. Yine o tanıdık duygu. Yalnızlık. Aslında beni bırakıp gitmeyi onun da istediğini sanmıyorum. Ama başka bi şehirde üniversitede. Onun yanımda olmadığına inanmak istemedim. Yataktan kalktım, bir iki adım attım geri yattım. Yastığa sarıldım ve gözlerimi kapadım. Yeterince inanırsam yastığa değil ona sarıldığıma, belki o geri gelir diye düşündüm. Tabii ki gelir, ama masallarda.
Dün gece beni dışarı çıkardı, şarap içtik 11 gibi kalktık. Arabadaydık şimdi. Ben dans etmek istiyorum demez mi? Ben istemiyorum zaten uykum da var seni bırakıp uyumak çok koyucak ama beni eve bırakır mısın o zaman dedim. Bırakmayı reddetti. Nereye gidiyoruz dedim görürsün dedi. Radyoyu kapattım onunla ilk tanıştığımızda birlikte izlediğimiz bir müzikalden bir parça söyledim (hayır gaylerin %90’ı gibi sesimin güzel olduğunu iddia etmiyorum ki onların da güzel değil, maşallah herkes kontrtenör veya soprano, herkes sesini inceltebilir ama herkesinki güzel çıkmaz). Bana sesin güzel dedi (ama değil) ilerde diye devam edecekti durdurdum hayır müzik kariyeri istemiyorum dedim. Ne istediğimi sordu. Ne istediğimi biliyor muydum ki? Hiçbir şey istemiyordum ailem mutlu olsun diye onların istediği bir bölüm okuyacaktım. Tekrar ilk tanıştığımız ülkeye dönüp Wendy’s’de garson olmak istiyorum dedim. İğrenir gibi baktı bana eskiden orayı o da severdi. Artık sevmediğini söyledi.
Bana ne kadar az ders çalıştığımı söylemesi gereken son insan. Evet onunla yurtdışında tanışmıştık yıllar önce ama onun vatandaşlığı vardı benim yoktu ve hoop YÖS’e girerek sıfır çalışmayla şahane bi üniversiteye kapak attı. Hayatı boyunca 1 saat aralıksız ders çalışmış mıdır acaba?
Bir daha ne zaman gelir acaba? Bir ay sonra? İki ay sonra? Acaba benimle görüşmediği sırada kız arkadaşıyla napar? Onunla cinsel ihtiyaçlarının karşıladığını asıl sevdiğinin ben olduğumu söylüyor ve istersem hemen ayrılabileceğini söyledi. Ayrıl diyemedim. Belki de sinirlenip ondan değil benden ayrılacağından korktum. Keşke insanların beyinleri mağaza vitrini gibi olsa baktığımda Elif’i cinsellik için mi kullanıyor yoksa ondan hoşlanıyor mudur görebilsem. Acaba hoşlanıyor mudur? Hoşlanmadan cinselliğin tadı çıkmaz ki. Yoksa çıkar mı?

5 comments:

Comment by lorelai on 4 December 2009 at 22:35

sevgili gayvixen, blogunu tesadüfen bulup gece gece ağlamaktan helak oldum. belki hiç moral verici bir cümle değil ama öyle işte...durumun öyle karışık ki,burda seni okuyup ufacık bir katkım olmasını çok isterim.sevgiler...

Anonymous on 5 December 2009 at 10:28

Gercekten cok etkilendim. Senin adina cok uzuldum keske yapabilecegim bir sey olsa. Ama hayat iste...c'est la vie.

Anonymous on 5 December 2009 at 21:12

Öncelikle blog dünyasına,aramıza hoş geldin demek istiyorum. Blog başlığını,profilini ve sonrasında yazını okuduğumda ürktüm,korktum açıkcası. Empati kurmaya çalıştım,şahsen dayanılmaz bir durum. Umarım herşey dilediğin gibi gerçekleşir.

Anonymous on 5 December 2009 at 22:10

hoş geldin ;)

çok beğendim profil yazını cidden

Comment by Gay Vixen on 7 December 2009 at 17:29

Lorelaicığım: teşekkür ederim ama ben kimseyi üzmeyi amaçlamıyorum sadece hissettiklerimi yazıyorum ama bu derece yanımda olman gerçekten çok tatlı. Son mailime hala cevap vermedin bu arada.
Nevaeh: Evet ya c'est la vie. Seninle konuştuk bayağı uzun aslında bu konuda.
Katran karası: Dayanilmaz demen biraz üzücü olsa da teşekkür ederim : )
Wakan tanka: Hoşbulduk teşekkür ederim : )

Post a Comment